« έφυγε! » Ο Κων/νος Γκόφας

   Σήμερα, Δευτέρα 27 Μαΐου 2013, συνοδεύσαμε ως την τελευταία του κατοικία στον Άσσο Κορινθίας, έναν ακόμη δικό μας άνθρωπο, τον Κων/νο Αθ. Γκόφα.

   Εκείνο όμως που συγκλόνισε τους πάντες, πατριώτες, συγγενείς και φίλους, είναι ο τρόπος της « αναχώρησής » του! Καταγράφτηκε - δυστυχώς - κι αυτός, στην ατέλειωτη λίστα των συμπατριωτών και συγγενών μας που τα τελευταία χρόνια έχασαν τη ζωή τους βίαια και αναπάντεχα στο βωμό των θυμάτων της ασφάλτου.

   Από το πουθενά και από τη μια στιγμή στην άλλη, έχασε τη ζωή του και μάλιστα όχι σε ιδιαίτερα μεγάλη ηλικία (75 ετών).

   Ο Κων/νος Γκόφας γεννήθηκε στο χωριό μας, λίγο πριν τον πόλεμο του ’40 και ήταν ο μικρότερος από τα παιδιά του Αθανασίου και της Κων/νας Γκόφα.

   Ως μικρό παιδί βίωσε τον πόλεμο, την Κατοχή και τον εμφύλιο.

   Ως έφηβος, στη δεκαετία του ’50 και ορφανός από πατέρα, προσπάθησε να ανοίξει τα φτερά του, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στις κοντινές μας πόλεις, Ναύπλιο και Άργος.

   Στην αρχή της δεκαετίας του ’60 εγκαταστάθηκε μόνιμα στον Άσσο Κορινθίας όπου και παντρεύτηκε την Αθανασία Μακρή. Απέκτησαν δύο εξαίρετα παιδιά (τον Πέτρο και την Κων/να) κι ευτύχησε να παντρέψει και την εγγονή του Αθανασία.

   Ξεκινώντας από το μηδέν και με όπλα την σκληρή δουλειά, την πίστη στις δυνατότητες και τις δυνάμεις του, την αισιοδοξία και την εντιμότητα, πρόκοψε στη ζωή του και δημιούργησε εκείνη την υλική υποδομή που κάποια στιγμή επέτρεψε στον ίδιο και την οικογένειά του να ζουν αξιοπρεπώς.

   Υπήρξε στη ζωή του γενναιόδωρος, κεφάτος και απεχθανόταν τη μιζέρια, την τσιγκουνιά και την κακομοιριά. Ήταν άνθρωπος της παρέας του κεφιού και του γλεντιού. Θυσιαζόταν για τους φίλους και τους συνανθρώπους του γενικότερα.

   Είναι βέβαιο ότι θα μας λείψει αυτή η λεβέντικη μορφή. Η συντριβή όλων μας είναι αποτυπωμένη στα πρόσωπα και στα μάτια μας.

   Εκφράζουμε τη θλίψη και τα ειλικρινή συλλυπητήριά μας σε όλους τους οικείους του. Σε κάποιους από μας που τον ζήσαμε από πολύ κοντά, η απουσία του θα αφήσει μέσα μας δυσαναπλήρωτο κενό!

   Καλό Ταξίδι, …μπαρμπα - Ντίνο!!!

   Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ!