Συνοδεύσαμε σήμερα, ως την τελευταία της κατοικία στο χωριό μας, τη μητέρα μου Δήμητρα. Συγγενείς , συμπατριώτες, φίλοι και κοντοχωριανοί, ήταν όλοι εκεί για να πουν το τελευταίο « αντίο » σε ένα πρόσωπο που ήταν γνωστό στην ευρύτερη περιοχή, όχι γιατί ήταν γόνος μιας γνωστής πλούσιας ή ιστορικής οικογένειας, αλλά κυρίως για τον μεγάλο και δύσκολο αγώνα που έδωσε στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής της και που όλοι την αποκαλούσαν (γι' αυτό) ηρωίδα.
Ήταν ένα από τα πέντε παιδιά του
Αθανασίου και της Κων/νας Γκόφα. Γεννήθηκε το 1928 και πριν ολοκληρωθεί η
εφηβική της ηλικία έχασε τον πατέρα της. Από πολύ νωρίς, λοιπόν, είχε συμμετοχή
στα βάρη της πολυμελούς οικογένειας. Σχετικά νωρίς, στο ξεκίνημα μιας δικής της
οικογένειας, έμεινε χήρα στα 21 της χρόνια, με ένα μωρό στην αγκαλιά κι από δω
αρχίζει η μεγάλη και δύσκολη προσπάθεια για επιβίωση. Όσοι έζησαν από κοντά τη
ζωή της, γνωρίζουν τον τιτάνιο αγώνα της, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και που
στο τέλος κέρδισε το μεγάλο «στοίχημα». Μπόρεσε και μεγάλωσε αξιοπρεπώς το
παιδί της, το σπούδασε και έγινε παράδειγμα προς μίμηση σε όλη την περιοχή. Είχε
μόνο φίλους και ήταν αγαπητή σε όλους. Ήταν, στ’ αλήθεια, πολύ σημαντικό για
κείνα τα δύσκολα χρόνια, μια χήρα έρημη και μόνη, να πετύχει τέτοιους στόχους. Αισθανόταν πολύ περήφανη για
το παιδί της και για τους επαίνους που εισέπραττε γι αυτή της την επιτυχία.
Η επαγγελματική αποκατάσταση του
παιδιού της και η δημιουργία δικής του οικογένειας, η απόκτηση της εγγονής με
το όνομά της αλλά και η απόκτηση της δισέγγονής της, γέμισαν τη ζωή της και
αισθανόταν πλήρης, πετυχημένη, και ολοκληρωμένη. Δεν της πέρναγε ποτέ από το
μυαλό της, να απομακρυνθεί από το χωριό της, όπου και έμεινε μέχρι το τέλος της ζωή
της. Το χωριό μας από σήμερα είναι φτωχότερο και δεν θα ξαναδούμε τη φιγούρα της
στους δρόμους του. Θα τη θυμόμαστε όμως πάντα με αγάπη, με σεβασμό και θα
επικαλούμαστε τη συμπαράσταση και τη βοήθειά της ( απ’ όπου κι αν είναι ) στις δύσκολες
στιγμές της ζωή μας.
Καλό ταξίδι, Μανούλα!
Σου είμαι ευγνώμων για τα τόσα
πολλά που έκανες για μένα!
Δεν θα σε βγάλω ποτέ από τη
σκέψη μου και θα σε επικαλούμαι στα όνειρά μου!
Δημήτρης Ροτζιώκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου